روزنامه سازندگی در مطلبی با عنوان «رئیس جمهورِ در میدان» نوشت: «رئیس جمهور اوکراین این روزها در مرکز خبرها و توجهات است. مقاومت او در مقابل روسیه، رد درخواست آمریکا برای خروج از کشور و تلاش برای هم افزایی ملی از او یک چهره مبارز و وطن پرست را تصویر کرده است که با لباس نظامی در میدان جنگ ایستاده است. »

اشخاصی که رسانه های اصلاح طلب به عنوان الگوی دیپلماسی و میدان معرفی می کنند، هم تأمل برانگیز است و هم مضحک.

پیش از این در شهریور سال ۹۹  تصاویر و ویدئوی دیدار رئیس جمهور صربستان با رئیس جمهور وقت آمریکا (دونالد ترامپ) در کاخ سفید بازتاب وسیعی در فضای مجازی داشت.   دونالد ترامپ، در اقدامی تأمل برانگیز برخلاف قوانین و آداب رسمی دیپلماتیک – مبنی بر اینکه همتایان دو کشور در دیدار دوجانبه باید جایگاه مشابهی داشته باشند -در حالی که خودش پشت میز بزرگ کارش نشسته بود، در اقدامی تحقیرآمیز و البته توهین آمیز الکساندر ووچیچ رئیس‌جمهور صربستان را روی یک صندلی معمولی در مقابل خود نشاند.

در بخشی از این دیدار، ترامپ به مفاد توافق امضاشده میان خود و رئیس جمهور صربستان پیرامون انتقال سفارت صربستان به قدس اشغالی اشاره می‌کند، طرف صرب با تعجب به اطراف می‌نگرد و بر خلاف رسم معمول در امضای توافقات بین‌المللی، صفحات توافق را ورق می‌زند و صفحات پیشین را مطالعه می‌کند. این رفتار عجیب، با موجی از واکنش‌ها در فضای مجازی مواجه شده و حتی عده‌ای گفته‌اند گویا ووچیچ نمی‌دانسته چه توافقی را امضا می‌کند.

این دیدار با انتقاد رسانه ها و تحلیلگران مسائل بین الملل در کشورهای مختلف مواجه شد. تحلیلگران و رسانه ها، رفتار رئیس جمهور صربستان را رفتاری تحقیرآمیز و ذلت بار توصیف کردند. اما نکته قابل تأمل اینجاست که رسانه های اصلاح طلب در ایران، از این نحوه مذاکره تمجید کردند!

در همین رابطه نشریه «صدا» -متعلق به حزب اتحاد ملت- از اقدام تحقیرآمیز رئیس جمهور صربستان استقبال کرده و از رفتار عجیب وی تمجید کرد. این نشریه اصلاح طلب در همین رابطه در مطلبی نوشت: «آیا اقداماتی از جنس کنش رئیس‌جمهور صربستان را باید مایه شرمساری او دانست؟    فرض کنیم سیاستمدار صرب همچون متهمی در اتاق بازجویی و حتی یک برده در مقابل همتای آمریکایی خود نشسته است؛   اگر منافع صربستان چنین اقتضایی کند،  باید اقدام رئیس‌جمهور این کشور را تمسخر کرد یا باید آن را عقلانیتی سیاسی خواند!؟    رئیس‌جمهور صربستان در بلندمدت سیاستمداری خواهد بود سرافراز و متعهد به منافع ملی، حتی اگر در کوتاه مدت بی‌هنران مدعی او را به باد تمسخر بگیرند…از نگاه رسانه‌های منتقد عکسی که ترامپ از مذاکره و مذاکره‌کننده می‌پسندد، این است: همچون برّه‌ای در مذبح و برده‌ای در مسلخ.»

رئیس جمهور صربستان با آن خفت و خواری در مقابل ترامپ نشست؛ با اینحال اصلاح طلبان این رفتار را نشانه عقلانیت سیاسی دانسته و رئیس جمهور صربستان را انسانی سرافراز و متعهد به منافع ملی نامیدند!

حالا همین طیف، رئیس جمهور اوکراین را در قامت «مردِ میدان» تصویر کرده است. در روزهای گذشته یکی از فعالین رسانه ای در مطلبی نوشته بود: «وقتی یک کمدین بدون نظارت استصوابی رئیس جمهور می‌شود، دو اتفاق می‌افتد:۱- دموکراسی به خطر می‌افتد، حکمرانی جوک می شود! امنیت ملی ذبح می‌شود!؛ کسانی که به یک دلقک و کمدین رای می دهند، دیگر نمی خندند باید گوشت جلوی توپ دشمن شوند و اشک بریزند!؛ اوکراینی‌ها اکنون چرا باید با روسها بجنگند!؟  برای اینکه روی قبر کشته شدگان بنویسند؛ «شهید راه گسترش ناتو به شرق اروپا»! آیا این آرمان ارزش جنگیدن دارد!؟».

رهبر معظم انقلاب- ۱۰ اسفند ۱۴۰۰- فرمودند: «امروز اوکراین قربانی سیاست بحران‌سازی آمریکا است زیرا آمریکا بود که با دخالت در مسائل داخلی اوکراین، راه انداختن اجتماعات و ایجاد کودتای مخملی و رنگی، حضور سناتورهای آمریکایی در اجتماعات معارضان و جابجا کردن دولتها، این کشور را به این نقطه کشاند… ما در اوکراین طرفدار توقف و خاتمه جنگ هستیم، اما علاج بحران در صورتی ممکن است که ریشه‌های آن شناخته شود. ریشه بحران در اوکراین، سیاستهای آمریکا و غرب است که باید آن را شناخت و بر اساس آن قضاوت و اقدام کرد.»

ایشان در ادامه تاکید کردند: «اگر در اوکراین مردم وارد میدان می‌شدند، وضع دولت اینگونه نمی‌شد اما چون مردم دولت را قبول نداشتند وارد نشدند. همچنانکه مردم در زمان حمله آمریکا به عراق در دوران صدام به میدان نیامدند اما همین مردم در مقابل حمله داعش به میدان آمدند و با سرکوب آن خطر بزرگ، داعش را به عقب راندند.»

اصلاح طلبان نشان داده‌اند که تمام قد در خدمت منافع آمریکا خصوصا از نوع حزب دموکرات آن هستند. در این حوزه اقدامات فراوانی انجام داده‌اند که هر کدام مصداقی روشن برای خدمت گذاری برای منافع آمریکاست اما تازه‌ترین نوع این موارد قهرمان‌سازی از چهره «ولادمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین است که به باور بسیاری از کارشناسان حوزه بین الملل جنگ خانمانسوزی که این روزها در این کشور به پا شده است حاصل سیاست‌ها و جانبداری‌های یک طرفه و بدون توجه به پیامدهای منفی رویکرد وی نسبت به غرب است. البته غرب نیز در این حوزه مانند همه دوران‌ها دولت اوکراین را تنها گذاشته است و تنها به اقدامات تحریمی که به نفع سیاست‌های خود است روی آورده و از این نمد برای خود کلاهی ساخته است.

اگر نگاهی به رویکرد و خط مشی سیاسی رسانه‌های اصلاح طلب بیندازیم با رویکرد رسانه‌های غربی در قبال جنگ روسیه و اوکراین مو نمی‌زند! رسانه‌های غربی در حال قهرمان‌سازی از زلنسکی هستند و رسانه‌های اصلاح طلب نیز به همین موضوع به طور قابل تاملی روی آورده‌اند.

برای مثال روزنامه اصلاح طلب سازندگی با عکس بزرگی از زلنسکی از محبوبیت کاذب وی سخن گفت و وی را «رئیس‌جمهور در میدان» خطاب کرد! جریده دیگر اصلاح طلب یعنی روزنامه آفتاب یزد نیز درست با تصویری مشابه تصویر صفحه روزنامه سازندگی عکسی خندان و شوخ طبعانه از زلنسکی منتشر کرده و تیتر « درس زلنسکی به سیاستمداران پرمدعا» را در صفحه اول روز دوشنبه خود جای داد.

اما یک سئوال اساسی اینجاست که تکلیف جنگ روانی غرب علیه روسیه و قهرمان سازی از زلنسکی مشخص است اما چرا اصلاح طلبان در حال قهرمان سازی از رئیس جمهور اوکراین و در واقع تقلید کورکورانه از رسانه های غربی هستند؟

چرا اصلاح طلبان در مواردی مانند جنگ اوکراین به جای مواضع صلح‌طلبانه و غیر جانبدارانه از طرف اوکراینی و غربی حمایت می‌کنند. اینجاست که به طور ویژه‌ای موضوع اصلی رویکرد کلی این رسانه‌ها مطرح می‌شود و آن چرخش و حرکت به سمت منافع غرب است. در شرایطی که روزنامه‌های اصلاح طلب منافعی از این قهرمان پروری کاغذین و شومن سازی رسانه‌ای عایدشان نمی‌شود.

در همین رابطه همین روزنامه اصلاح‌طلب (آفتاب یزد) با اشاره به حقیقت تلخ جنگ اوکراین مطرح کرد که «اوکراینی‌ها متوجه هستند که زلنسکی، با تکیه اشتباه به غرب، کشورش را در معرض فاجعه قرار داد.»

آفتاب یزد در گفت‌وگو با یکی از کارشناسان بین الملل درباره علل بروز جنگ در اوکراین نوشت:‌ «حتی آقای زلنسکی به طور غیرمستقیم به پوتین گفت که تعهد می‌دهم اوکراین عضو ناتو نشود و پوتین قبــول نکرد و گفت آمریکا و دبیر کل ناتو باید تعهد بدهند که هیچ گاه به اوکراین نظر ناتویی نخواهند داشت. غرب نبایستی خود را اینقدر اسیر این ماجرا می‌کرد. خواسته یا ناخواسته علیه میل روسیه رفتار کرد و الان پوتین به عنوان یک قدرت غیرقابل رقیبی درآمده و این امتیازی کـه غربی‌ها در نتیجه کم توجهی به پوتین دادند دیگر قابل برگشت نیست.»

درواقع از این صحبت‌های کارشناس بین الملل طرف صحبت با روزنامه اصلاح طلب به حقیقت ماجرای قهرمان‌سازی از زلنسکی می‌توان بخوبی پی برد. این قهرمان‌سازی از سوی رسانه‌های غربی به این دلیل است که افکارعمومی داخلی اوکراین و همچنین اذهان عمومی در جهان بر سیاست‌های مخاطره آمیز و بی مبالاتی زلنسکی در اواکراین که خود را بازیچه دست آمریکا کرد و با دست کردن به لانه مار باعث ایجاد این درگیری شد سرپوش بزرگی بگذارند. درواقع افکارعمومی اوکراین نسبت به این رویکرد سیاسی زلنسکی انتقاد دارند و این تفکرات در اوکراین در حال رشد و ممکن بود به شورش علیه دولت مستقر در این کشور بینجامد.

بنابراین رسانه‌های غربی دست به کار شدند و زلنسکی که خود روزگاری بازیگر بوده را برای بازی‌های رسانه‌ای آماده کردند و حالا از وی یک قهرمان ساختند تا افکارعمومی اوکراین و جهان را به راحتی منحرف سازند. جالب اینجاست که اصلاح طلبان نیز این تاکتیک رسانه‌ای را برای افکارعمومی داخلی ایران عملیاتی می‌کنند.

این طرفداری سیاسی اصلاح طلبان در حالی است که مواضع جمهوری اسلامی ایران در قبال جنگ اوکراین کاملا بی طرفانه است و ایران خواستار آتش بس و تمام شدن جنگ در این کشور است که عده زیادی را آواره و از هر دو طرف به کام مرگ کشانده است.

همین روزنامه‌های اصلاح طلب درباره «جاستین ترودو» نخست وزیر کانادا که دولتش بیشترین مواضع علیه ایران را داشته و کشورش به خاطر همین خصومت‌ها به مامنی برای اختلاسگران تبدیل شده است با مدح و ثنای وی نوشت: «ترودو در صحنه افکار عمومی غربی، به عنوان نخست‌وزیری که در مسائل اجتماعی رویکردی لیبرال دارد، در میان هواداران این رویکرد محبوبیت خوبی جلب و روندی شبیه به روند کسب محبوبیت باراک اوباما، رئیس‌جمهور جوان ایالات متحده‌ را طی کرده ‌است اما هم‌زمان از سوی برخی مخالفانش به عوام‌گرایی و عوام‌فریبی متهم می‌شود؛ این اتهام از سویی به مواضع او برمی‌گردد و از سویی به برخی رفتارهای خرق عادتی او مانند شکل و رنگ خاص جوراب‌هایش و نیز برخی از رفتارهای «جوانانه» در دوران رقابت‌های انتخاباتی از قبیل نمایش شوخی افتادن از پله در مقابل دوربین‌های خبری. مقایسه با نخست‌وزیر قبلی که به موضع‌گیری‌های افراطی و گاهی نژادپرستانه نیز شناخته می‌شد، البته به محبوبیت ترودوی جوان کمک کرده ‌است.»

آنچه اصلاح طلبان در روند رسانه‌ای خود خصوصا در قبال منافعی که غرب در حوادث مختلف سیاسی و اقتصادی داشته، از خود نشان داده‌اند غش کردن ممتد به سمت غرب بوده است و در این راه نه تنها ابایی از اتخاذ این مواضع آشکار غربگرایانه ندارند بلکه به طور کاملا جالبی گویی با رسانه‌های غربی تقسیم کار کرده‌اند و از یک اتاق فکر رویکردهای رسانه‌ای خود را همسو با غرب دنبال می‌کنند.